ممانعت از برگزاری مراسم یادبود سمیه مهری از قربانیان اسیدپاشی که روز سه‌شنبه گذشته جان باخت،از طرف پلیس امنیت شهر تهران.
تعدادی از فعالان جنبش زنان قصد داشتند در روز سوم مرگ سمیه با گذاشتن گل و روشن کردن شمع مقابل بیمارستان لقمان (محل جانباختن وی) نسبت به یاد و خاطره او ادای احترام کنند.
همسر سمیه مهری، او و فرزندش رعنا را مورداسیدپاشی قرارداده بود. سمیه پس از مدت‌ها تحمل بیماری و دو روز بستری شدن در بیمارستان لقمان به دلیل ازکارافتادگی ریه در اثر زخم‌های ناشی از اسید درگذشت.
در این حادثه اسیدپاشی رعنای ۳ ساله هم آسیب جدی دیده بود، او و نازنین دو دختر سمیه اکنون نزد خانواده مادری‌شان هستند.
پلیس امنیت روز پنجشنبه ۲۷ فروردین ماه سال جاری درحالی‌که مقابل بیمارستان حضور پرشماری داشت، ازحاضران خواست که “خیابان مقابل بیمارستان را ترک کنند و به جایش در فضای مجازی سوگواری کنند و کمپین تشکیل دهند.”
پس از این، تعدادی از این فعالان در پارک کوچکی در نزدیکی بیمارستان لقمان شمع روشن کردند و با گذاشتن شاخه های گل و تصاویری از صورت های سوخته ی سمیه و رعنا یادش را گرامی داشتند، اندک زمانی بعد در همین محل نیز مأموران موتورسوار امنیتی حاضر شدند و حاضران را پراکنده کردند و حتی شمع‌های آنان را گرفتند.
همسر سمیه، عباس که اعتیاد داشت اردیبهشت ماه چهار سال پیش در ساعت ۳ نیمه‌شب هنگامی‌که همسر و فرزندانش در خواب بودند با سطل اسید به سراغشان رفت. در آن حادثه سمیه دچار سوختگی شدید شد وچشمهایش را از دست داد و نیمی از صورت رعنای ۳ ساله هم سوخت.
شوهر سمیه اکنون در زندان کرمان نگهداری می‌شود و پس از مرگ سمیه پرونده قضایی‌اش و نتیجه شکایت سمیه از این ماجرا نامعلوم خواهد بود.
سمیه ۳۲ ساله در حالی جانباخت که وضعیت حضانت و نگهداری دو دخترش کاملاً نامعلوم است
