موج جدید ترور در استان سیستان و بلوچستان آغاز شده است.
رحمانی فضلی وزیر کشور روز دوشنبه (۱۳ آوریل/۲۴ فرودین) در یک نشست خبری اعلام کرد: «ما قبل از ۲۲ بهمن توانستیم در شرق کشور گروهی را شناسایی و دستگیر کنیم که از سال ۸۷، نود ترور انجام داده بودند.» وزیر کشور افزود مسئولیت تامین امنیت در این استان بر عهده سپاه پاسداران است.
نیروی زمینی سپاه پاسداران (۱۷ فروردین/ ۶ آوریل) نیز با صدور اطلاعیهای از انهدام یک "تیم تروریستی" در منطقه قصر قند و نیکشهر استان سیستان و بلوچستان خبر داد.
اما یک روز بعد از صدور این اطلاعیه ۸ مرزبان ایرانی در منطقه "پیشین" و "باهوکلات" سیستان و بلوچستان در جریان حمله افراد مسلح کشته شدند. ترور و خشونت بعد از این حادثه هم ادامه یافت. روز پنجشنبه (۲۰ فروردین/ ۹ آوریل) دو مامور مخابراتی سپاه پاسداران در کوه بیرک شهرستان مهرستان ترور شدند.
قاسم رضایی، فرمانده مرزبانی نیروی انتظامی ایران تائید میکند که "بیش از ۸۰ گروه متخلف" از خاک پاکستان علیه ایران عملیات "خرابکارانه" انجام می دهند. این مقام نظامی تاکید می کند که "جواب این گروهها پاسخهای دیپلماسی نرم نیست".
سپاه پاسداران بیش از ۵ سال است که مسئولیت تامین امنیت سیستان و بلوچستان را بر عهده گرفته، اما وقوع حوادث روزهای اخیر نشان می دهد که ترور و خشونت دوباره به سیستان و بلوچستان بازگشته است.
مسئولیت ترورها را گروه شبه نظامی "جیش العدل" رسما بر عهده گرفته است. در رسانههای مربوط به این گروه که قبلا تحت نام "جندالله" فعالیت میکرد، علاوه بر نام قربانیان، تصاویری نیز از محل وقوع حادثه منتشر شد. جیشالعدل هدف از عملیات نظامی خود را "دفاع از حقوق از دست رفته مردم بلوچ و اهل سنت ایران" عنوان میکند.
وعده زیباترین و امنترین استان
استان سیستان و بلوچستان محرومترین استان کشوراست. تامین امنیت این استان در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد به سپاه واگذار شد. احمدی نژاد وعده داده بود این استان را به سرعت "آباد" و به "زیباترین و امنترین استان" تبدیل کند. اما در دوره او فعالین مدنی این استان به شدت سرکوب شدند و زمینه برای گرایشهای تند و افراطی در بلوچستان فراهم شد.
استفان دودوانیون یک محقق فرانسوی که کتابی تحت عنوان "سفر به سرزمین بلوچها" را نوشته، در مصاحبه با "فیگارو" درباره ریشه ترور و افراط گرائی توضیح میدهد که «این افراط گرائی شاید به عنوان واکنشی در پاسخ به سرکوب اقلیتها بوجود آمده باشد، سرکوبی که از سال ۲۰۰۵ یعنی از زمان به قدرت رسیدن محمود احمدینژاد بیشتر و شدیدتر شده است.»