درخواست رسمی کانون صنفی معلمان از وزارت کشور و استانداری برای تجمع دهم اسفند ۹۳

دوستان اعلاميه اعتراضات آموزگاران زحمتكش در روز 

يكشنبه ١٠ اسفند در مقابل مجلس بهارستان را بطور 

گسترده اطلاع رسانى كنيم و صداى در گلو بشكسته

 انان شويم.

مبادا تنهایشان بگذاریم...

این آموزکاران تربیت فرزندان من و شما را مسئول هستند

پس به اعتراض آنها جواب میدهیم همراه با دیگر سازمانها...

سایت رسمی معلمان

http://bield.info/%d8%af%d8%b1%d8%ae%d9%88%d8%a7%d8%b3%d8%aa-%d8%b1%d8%b3%d9%85%db%8c-%da%a9%d8%a7%d9%86%d9%88%d9%86-%d8%b5%d9%86%d9%81%db%8c-%d9%85%d8%b9%d9%84%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d9%88%d8%b2%d8%a7%d8%b1/

اگر بخواهیم تنها در مورد معلمان صحبت کنیم، باید بگوییم به صحنه آمدن معلمان از اقشار

 مختلف و طیف های گسترده که طبیعتا گرایشات سیاسی و مذهبی متنوعی نیز دارند، یعنی ظهور

 یک درک مشترک. یعنی باور به این که  تنها این ساختارهای قدرت سیاسی نیستند که سرنوشت

 ما را تعیین می کنند، بلکه به میدان آمدن خودمان و مشارکت جمعی ماست که بیشترین تاثیر را

 دارد.

 به صحنه آمدن معلمان و پشتیبانی گسترده کارگران از آنها، یعنی رشد جامعه مدنی و زمینه

 سازی برای فشار هرچه بیشتر بر ساختارهای استبدادی. راه دیگری جز این وجود ندارد.

بلوغ جامعه مدنی ایران ، از رهگذر مشارکت عمومی و حمایت متقابل گروههای مختلف

 صنفی از یکدیگر بدست می آید و در این میان حمایت کارگران از اعتراضات  صنفی معلمان،

 بسیار ستودنی است.